Simit   1 Mayıs’ta Bayraklı Park’taydık. Türk-İş’e bağlı sendikalar1 Mayıs coşkusunu bu yıl orada yaşadı. Türkiye Gazeteciler Sendikası Adana Şubesi üyeleri olarak hem 1 Mayıs’ı kutladık hem de gazetecilik yaptık. Farklı renklerdeki yelekleri, şapkaları, yaptıkları işe göre yorgunlukları halen yüzlerinden okunan ama hepsinin gözünde aynı kararlılık olan emekçilerle omuz omuzaydık. 1 Mayıs’larda sıklıkla dile getirilen, yoksullukla mücadele,  işçi hakları ve özgürlük sloganları Bayraklı Parkı inletti…                                                 Binlerce yıldır yatağında akmaya devam eden Seyhan Nehri, parktaki işçilerin   haklı isteklerine şahitlik yapıyor gibiydi…                          Ama bir gerçek var ki sürekli suratımıza tokat gibi çarpıyor. Bu alanlarda konuşanlar değişiyor, toplananlar değişiyor ancak istekler değişmiyor. Çünkü kapitalist üretim ilişkileri ağının içerisinde her zaman kaybeden işçiler, çalışanlar oluyor. Yoksul halk yığınlarının sayısı her geçen dakika artıyor, birileri rantına rant koyuyor!.. Peki bu düzen hep böyle mi sürecek, hakça bölüşülen kimsenin yatağa aç girmediği bir ekonomik model uygulamak çok mu zor? Sadece iktidarların halktan yana politikalarında biraz daha vicdanlı davranmaları adil bir  paylaşım için  ilk adım olabilir…   Emekliler, asgari ücretliler, kamu çalışanları ve çiftçiler… Hangi kesim hayatından memnun, ay sonunu düşünmüyor, maaşıyla geçinebiliyor?  Yıllardır süren sömürü mekanizması alabildiğine katlanarak büyüdü. İşçilerin, çalışanların örgütlenme ve grev hakları bile neredeyse ellerinden alındı.“ İş bulduğuna dua et”  mantığıyla insanları karın tokluğuna çalıştırma düzeni kuruldu. İşte bu yılki 1 Mayıs bu açıdan da çok önemliydi. Yoksullukta eşitlenen çalışanlar taleplerini, tepkilerini bir kez daha dile getirdi…  Mitingin ardından umut yüklü düşüncelerle alandan ayrılırken bir kız çocuğunun sesini duydum,  “Abi simit kaç lira” diyordu. Satıcı 7,5 lira diye seslendi.                           O zaman fark ettim ki yan yana yürüyoruz. Kızın annesi, “para yok “ diyerek ilerlemeyi sürdürdü. Ortaya çıkan tablo yürekleri sızlatan türdendi. Bir anne kızına simit alacak parayı bulamıyorsa, yansın bu dünya!Simit parası olmayan bir anneye bu dramı yaşatanlar da, 5 liralık simiti bir anda 7,5 liraya yükselten satıcı da, bu çürümüş sistemin içerisinde kendi rollerini oynuyorlar.